ในปี พ.ศ. 2566 รูปแบบการติดตั้งระบบผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์ของประเทศไทย แบ่งออกได้เป็น 2 ระบบ คือ ระบบผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์แบบเชื่อมต่อกับระบบโครงข่ายไฟฟ้า (On-grid) และระบบผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์แบบไม่เชื่อมต่อระบบโครงข่ายไฟฟ้า (Off-grid) โดยที่ระบบผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์แบบเชื่อมต่อกับระบบโครงข่ายไฟฟ้า ยังสามารถแบ่งแยกได้เป็น 2 กลุ่มคือ กลุ่มที่มีพันธะผูกพันกับภาครัฐและกลุ่มที่ไม่มีพันธะผูกพันกับภาครัฐ โดยในรายงานนี้ กลุ่มที่มีพันธะผูกพันกับภาครัฐ หมายถึง โครงการที่มีสัญญาซื้อขายไฟฟ้ากับภาครัฐ (Power Purchase Agreement: PPA) และมีการจำหน่ายไฟฟ้าเข้าระบบเชิงพานิชย์แล้ว (COD) สำหรับกลุ่มที่ไม่มีพันธะผูกพันกับภาครัฐ จะหมายถึง กลุ่มผูัผลิตไฟฟ้าใช้เองหรือเพื่อให้บริการให้ผู้ใช้ไฟฟ้าอื่น (Independent Power Supply: IPS)

        ในปี พ.ศ. 2566 ประเทศไทยมีกำลังการผลิตติดตั้งสะสมของระบบผลิตไฟฟ้าจากพลังงานแสงอาทิตย์ จำนวน 5,034 เมกะวัตต์ โดยแบ่งเป็นระบบ On-grid ที่มีพันธะผูกพันกับภาครัฐ และมีการจำหน่ายไฟฟ้าเข้าระบบเชิงพานิชย์แล้ว จำนวน 3,229.08 เมกะวัตต์ ระบบ On-grid ที่ไม่มีพันธะผูกพันกับภาครัฐ จำนวน 1,792.01 เมกะวัตต์ และระบบ Off-grid 12.52 เมกะวัตต์ (ตารางที่ 1.3)